در هنگام کار کردن با ابزارهای دستی نجاری و همچنین عملیات برش، رنده کردن، چوبسا کردن و ... هر قطعه‌ی کوچکی را باید با کمک وسیله‌ای ثابت نگه داشت، برای ثابت نگه‌داشتن این وسایل از گیره میز کار استفاده می‌کنند اما برای مونتاژ وسایل چوبی و برخی کارها به لحاظ بزرگی و یا فرم دادن باید از وسیله‌ای بنام گیره و یا پیچ‌دستی استفاده می‌کنند.

پیچ‌دستی‌ها علاوه بر نگه‌داشتن قطعات، عملیات پرس و فشردن قطعات چسب خورده را نیز به عهده دارد. پیچ‌دستی‌ها از قسمت‌های مختلف و اندازه‌های مختلف ازلحاظ طول بازو و فک ساخته می‌شود که طول این پیچ‌دستی‌ها را برحسب سانتی‌متر با اینچ نام‌گذاری می‌شود. بر روی لبه‌های این‌گونه گیره‌ها نمد و یا پلاستیک فشرده قرار دارد که از زخمی شدن کار در هنگام فشردن جلوگیری می‌کند.

در زیر نحوه‌ی قرار گرفتن پیچ‌دستی فلزی در حالات مختلف و برای جلوگیری از زخمی شدن و فشار آوردن یکنواخت به دو طرف تخته چوب‌ها نشان داده‌شده است.

در هنگام چسباندن دو قطعه کار به یکدیگر، پس از چسب زدن باید چوب‌ها برای مدتی در حالت فشرده قرار بگیرند و مقدار قرار گرفتن چوب در حالت فشرده به کیفیت چسب، ابعاد و نوع چوب بستگی دارد. برای این منظور دهانه‌ی پیچ‌دستی‌ها را به‌اندازه موردنظر بازکرده و پس از قرارگیری قطعات در بین دهانه‌ها آن‌ها را محکم کنید.

نکته:

هنگام چسباندن صفحات عریض و قسمت‌های مرکزی کار از پیچ‌دستی باز و بلند استفاده کنید. آنچه در پیچ‌دستی‌ها موردتوجه قرار می‌گیرد، طول میله‌ی کشو و عمق دهانه‌ی کارگیر آن است. در پیچ‌دستی‌های معمولی طول میله‌ی کشو از 100 تا 200 میلی‌متر و عمق کارگیر آن‌ها تا 500 میلی‌متر می‌باشد.

انواع پیچ‌دستی و کاربرد آن‌ها:

گیره اهرمی:

این گیره شبیه به پیچ‌دستی فلزی می‌باشد اما به‌جای دسته‌ی پیچ گردان و پیچ گره، اهرم قرارگرفته و تنها کافی است که فک متحرک را به قطعه نزدیک کرده و با پایین کشیدن دسته اهرم گیره کاملاً سفت و قطعه‌ی کار محکم می‌شود.

گیره نری (گیره ضخامت کار):

طول گیره‌های موجود در کارگاه برای چسباندن نوار پی‌وی‌سی و یا روکش معرق به نر کار و یا چسباندن قطعات چوبی به آن همانند تصویر زیر است از گیره‌ی نری استفاده می‌کنند.

گیره‌ی 90 درجه:

این نوع گیره برای نگه‌داری گوشه‌های 90 درجه استفاده می‌شود و تنها کافی است اتصالات گوشه‌های چسب زده را به هم متصل کرده و درون این گیره‌ها قرار دهید.

گیره‌ی انبری:

برای کارهایی که به استفاده‌ی گیره‌های قوی نیاز ندارد، مانند بادکردگی روکش، جهت سرعت در کار از گیره‌های کوچک انبری دستی که به‌صورت فنر بوده و به‌وسیله‌ی دست دهانه‌ی آن باز می‌شود استفاده می‌کنند.

گیره دوپیچ چوبی:

برای چسباندن زهوارهای نیم‌گرد و نظایر آن از گیره‌های دوپیچ چوبی استفاده می‌کنند و همچنین برای نگه‌داری موقت اما محکم قطعات چوبی نیز استفاده می‌شود..

گیره سبک C شکل:

برای کارهای سبک از این نوع گیره‌ها استفاده می‌کنند، دهانه‌ی کارگیر آن تا 300 میلی‌متر و دسته‌ی آن به‌صورت پیچ و خروسک و میله است.

گیره تنگ کلافی (گیره تسمه‌ای):

برای مونتاژ و چسباندن قطعاتی از کار مانند: کلاف صندلی، چهارچوب قاب و .... از گیره‌های نواری کمربندی استفاده می‌کنند. متناسب با نوع کار از انواع طنابی، فلزی و پارچه‌ای را به‌کاربرده. جهت استفاده از گوشه‌ی فلزی یا پلاستیکی، متناسب با زاویه قطعه را جاسازی کرده و تسمه‌ی نواری گیره را به‌طور کامل بازکرده و از روی گوشه‌ی مذکور عبور دهید، به‌طوری‌که کار کاملاً در بین نوار قرارگرفته شود، سپس با دسته‌ی مربوط نوار را جمع و محکم کرده تا کار به حد فشردگی لازم برسد.

گیره لوله (تنگ‌دستی):

از این نوع گیره برای محکم کردن تخته‌های درز شده و چسب زده‌شده، استفاده می‌کنند. این نوع گیره انواع مختلفی دارد و از یک میله‌ی بلند، بازو و دو فک تشکیل‌شده که یکی در سر تنگ قرارگرفته است و از قسمت سر تنگ با گرداندن پیچ متصل به آن به جلو هدایت می‌شود و سر دیگر به‌صورت کشویی روی بازوی تنگ حرکت می‌کند. با قرار دادن میله در درون فک و عبور آن از داخل سوراخ‌های بازوی تنگ، می‌توان دهانه‌ی تنگ را در هر فاصله‌ای که بخواهید بازکنید.

گیره تفنگی:

این نوع گیره به دلیل ماشه‌ای که دارد سریع باز و بسته می‌شود و همچنین نسبت به دیگر گیره‌های نجاری سریع‌تر کار را جمع می‌کند. همانند دیگر گیره‌ها دارای فک بالایی ثابت و فک پایینی آن متحرک و ماشه محکم کردن آن نیز در این قسمت قرارگرفته است و مانند پیچ‌دستی قدیمی نیاز به بستن پیچ ندارد.